"Aby jak najlepiej służyć społeczeństwu naszego regionu"
Powstanie i rozwój Banku Ludowego w Katowicach
Powszechnie uważa się, że pierwszą polską spółką kredytową było Towarzystwo Pożyczkowe dla Przemysłowców miasta Poznania zorganizowane według zasad spółdzielczych i utworzone w stolicy Wielkopolski w 1861r. z inicjatywy Hipolita Cegielskiego i Mieczysława Łysakowskiego. Spółdzielnia została zorganizowana według zasad Hermana Schulzego przewidując solidarną odpowiedzialność wszystkich członków.
W 1881r. Towarzystwo Pożyczkowe dla Przemysłowców miasta Poznania przekształciło się w Bank Przemysłowy; na bazie tego banku powstały następnie spółdzielnie kredytowe. W miejsce przekształconego „Towarzystwa” powstaje Związek Spółek Gospodarczych i Zarobkowych na Wielkie Księstwo i Prusy. Organizacja ta skupiała spółki kredytowe, była tez członkiem Międzynarodowego Związku Spółdzielczego.
Szerszy rozwój spółdzielczości rolniczej na Śląsku nastąpił w latach dziewięćdziesiątych XIX i na początku XX wieku. Zakładano wówczas przede wszystkim spółdzielnie oszczędnościowo – pożyczkowe, dzięki którym zwiększyły się możliwości finansowe – zwłaszcza właścicieli drobnych i średnich gospodarstw chłopskich. Spółdzielczość bankowa podczas zaborów stała się szkołą gospodarki, przezorności i oszczędności. W spółdzielniach kształciły się kadry społeczno – ekonomiczne i tworzyła się przodująca grupa dobrych gospodarzy.
Twórcą polskiej spółdzielczości kredytowej na Górnym Śląsku był Juliusz Szaflik, który przy pomocy M. Łysakowskiego i F. Rakowicza – zasłużonych działaczy spółdzielczych z Wielkopolski – założył „Towarzystwo pożyczkowe dla Zawadzkiego”. Kontynuatorem i organizatorem form spółdzielczych był również Karol Miarka, pod jego nadzorem w oparciu o wzorce spółek kredytowych Raiffeisena powstają banki ludowe, najpierw w Bytomiu, a w 1898r. w Katowicach.
Z oryginalnego Rejestru Spółdzielni, który znajduje się w Archiwum Sądowym w Katowicach dowiadujemy się, że w dniu 27 lutego 1898r. Królewski Sąd Rejonowy w Katowicach zarejestrował Bank Ludowy w Katowicach. Podmiotem działalności firmy jest prowadzenie operacji bankowych w celu udzielania kredytów członkom. Na członków pierwszego Zarządu zostali wybrani: Jan Skiba, Jan Zajonc, Wieczysław Szyperski – dyrektor banku.
Materiały zebrane z ogłoszeń w prasie lokalnej obrazują działalność banków ludowych na Górnym Śląsku od czasu powstania do lat trzydziestych. W gazecie polskiej „Katolik” zamieszczały ogłoszenia Banki Ludowe z Bytomia, Katowic, Królewskiej Huty, Rybnika i Tarnowskich Gór. Zaś „Gazeta Ludowa” drukowała bilanse i ogłoszenia Banków Ludowych z Gliwic, Koźla i Raciborza.
Ludność polska z Górnego Śląska pragnąc uniezależnić się od instytucji niemieckich licznie zapisywała się na członków banków ludowych skąd otrzymywała oczekiwaną pomoc kredytową. Cechą charakterystyczna polskich spółdzielni było to, że starały się przyciągając kapitały obce przede wszystkim w postaci depozytów, natomiast same rzadko zaciągały pożyczki. Spółdzielnie śląskie przyjmowały wkłady oszczędnościowe od wszystkich warstw społecznych. Działalność w zakresie gromadzenia wkładów oszczędnościowych w przeciwieństwie do czynności pożyczkowych nie była ograniczona członkostwem. Głównym celem spółdzielni polskich było zwalczanie lichwy i wyzysku oraz służenie członkom tanim i dogodnym kredytem.
Pierwsze polskie spółdzielnie kredytowe, a w tym i Banki Ludowe, podlegały przepisom pruskiej ustawy o stowarzyszeniach z lipca 1868r. Zasadnicze zmiany ustrojowe, które nastąpiły w Polsce po roku 1944 spowodowały potrzebę reorganizacji form i celów działania w spółdzielczości. W okresie przedwojennym spółdzielczość bankowa pracowała w warunkach gospodarki kapitalistycznej.
Po wojnie od pierwszych dni musiała włączyć się w zachodzące zmiany polityczne i gospodarcze, musiała stać się częścią socjalistycznego aparatu bankowego obsługującego gospodarkę uspołecznioną. Etapy zmian spółdzielczości bankowej w Polsce określają akty normatywne uchwalane przez Sejm w różnych okresach czasu, reprezentując zmienność kierunków polityki rolnej.
W latach siedemdziesiątych dla polepszenia obsługi klientów rozwijano sieć oddziałów oraz filii banku..
W 2010 roku, dla podkreślenia lokalnej pozycji Bank Spółdzielczy w Katowicach zmienił nazwę na Śląski Bank Spółdzielczy "Silesia" w Katowicach, w skrócie Silesia Bank. Przymiotnik "Śląski" w naszej nazwie nie jest przypadkowy. Uważamy, że bank spółdzielczy powinien być bankiem lokalnym lub regionalnym, realizującym nie tylko cele ekonomiczne, ale również misję służenia lokalnej społeczności.
Nasz charakter spółdzielczy nie ogranicza się do kwestii ekonomicznych i prawnych. Uczestniczymy w działaniach charytatywnych, społecznych i kulturalnych. Tę działalność realizujemy poprzez powołaną przez bank fundację "Silesia Hominibus", czyli "Śląsk ludziom" - jedyną fundację o takim charakterze powołaną przez bank spółdzielczy w Polsce.
Obecnie Silesia Bank jest najmocniejszym kapitałowo bankiem spółdzielczym na Śląsku. Obsługujemy klientów w sieci 13 placówek. Jesteśmy bankiem nowoczesnym jeśli chodzi o produkty, ale jednocześnie konserwatywnym i odpowiedzialnym. Mamy świadomość, że sukces banku lokalnego związany jest z uczciwym i partnerskim traktowaniem zarówno pracowników, jak i przede wszystkim naszych klientów.
Zarząd Banku
Rada Nadzorcza
Śląski Bank Spółdzielczy "Silesia" w Katowicach
40-064 Katowice, ul. Kopernika 5
Sąd Rejonowy Katowice - Wschód w Katowicach, KRS: 0000069956,
NIP: 634-012-55-31, REGON: 000496580
www.silesiabank.pl e-mail:
Kod BIC (SWIFT) POLUPLPR
Bank Spółdzielczy posiada osobowość prawną i jest spółdzielnią prowadzącą swoją działalność na podstawie ustawy o funkcjonowaniu banków spółdzielczych, ich zrzeszaniu się i bankach zrzeszających (dalej: u.f.b.s.), ustawy Prawo bankowe (dalej: pr. bank.) i ustawy Prawo spółdzielcze (dalej: pr. spółdz.). Zgodnie z art. 1 § 1. pr. spółdz. Bank Spółdzielczy jest dobrowolnym zrzeszeniem nieograniczonej liczby osób, o zmiennym składzie osobowym i zmiennym funduszu udziałowym, które w interesie swoich członków prowadzi wspólną działalność gospodarczą. Członkiem Banku Spółdzielczego może zostać osoba fizyczna o pełnej zdolności do czynności prawnych, a także osoba prawna.
Ze stosunkiem członkostwa w Banku Spółdzielczym wiążą się określone prawa i obowiązki. Zasadniczo wynikają one z przepisów pr. spółdz., a także z postanowień statutu Banku Spółdzielczego. Z członkostwem w Banku Spółdzielczym wiążą się określone uprawnienia, takie jak możliwość decydowania o przyszłości i kierunku działania Banku Spółdzielczego poprzez podejmowanie decyzji w ramach Walnego Zgromadzenia /Zebrania Przedstawicieli/ oraz Zebrania Grup Członkowskich, ale także obowiązki, jak uczestnictwo w pokrywaniu ewentualnych strat Banku Spółdzielczego do wysokości udziałów zadeklarowanych przez członka.
Zgodnie z przepisami pr. spółdz. warunkiem przyjęcia w poczet członków Banku Spółdzielczego jest złożenie deklaracji. Deklaracja powinna być złożona w formie pisemnej pod rygorem nieważności. Deklaracja, podpisana przez przystępującego do Banku Spółdzielczego, powinna zawierać jego imię i nazwisko oraz miejsce zamieszkania, a w przypadku, gdy przystępujący jest osobą prawną - jej nazwę i siedzibę oraz ilość zadeklarowanych udziałów (art. 16 § 1. pr. spółdz.).
O przyjęciu w poczet członków Banku Spółdzielczego decyduje Zarząd Banku Spółdzielczego, podejmując w tym przedmiocie uchwałę w terminie jednego miesiąca od daty złożenia pisemnej deklaracji (art. 17 § 2. i § 3. pr. spółdz.). O podjęciu uchwały o przyjęciu w poczet członków Banku Spółdzielczego lub uchwały odmawiającej przyjęcia, składający deklarację jest powiadamiany pisemnie w ciągu dwóch tygodni od dnia jej podjęcia. Zawiadomienie o odmowie przyjęcia zawiera uzasadnienie. Od decyzji odmawiającej przyjęcia w poczet członków Banku Spółdzielczego zainteresowanemu przysługuje prawo wniesienia odwołania w formie pisemnej do Rady Nadzorczej w terminie 14 dni od dnia otrzymania decyzji. Rada Nadzorcza rozpatruje odwołanie w terminie trzech miesięcy od daty jego otrzymania. Uchwała Rady Nadzorczej podjęta w tej sprawie jest ostateczna (art. 17 § 3. i § 4. pr. spółdz.).
Członkowie Banku Spółdzielczego mają równe prawa bez względu na ilość posiadanych udziałów. Zgodnie z postanowieniami Statutu Banku Spółdzielczego członek ma prawo:
Wyróżnić należy także uprawnienia majątkowe członka Banku Spółdzielczego takie jak:
Zasady podziału nadwyżki bilansowej między członków Banku Spółdzielczego określone zostały w statucie. Roszczenia o wypłatę udziałów oraz udziału w nadwyżce bilansowej przedawniają się z upływem trzech lat (art. 29 § 1 pr. spółdz.);
Zasady podziału nadwyżki bilansowej między członków Banku Spółdzielczego określone zostały w statucie. Roszczenia o wypłatę udziałów oraz udziału w nadwyżce bilansowej przedawniają się z upływem trzech lat (art. 29 § 1 pr. spółdz.);
W zakresie obowiązków członka Banku Spółdzielczego należy wskazać, że członek Banku Spółdzielczego zobowiązany jest:
Obok powyższych obowiązków o charakterze ogólnym można również wyróżnić obowiązki o charakterze majątkowym, takie jak:
Sporządzono na dzień: 28.04.2021 r.